در این تحقیق با استفاده از مدل هیبریدی های کام، به بررسی نقش اصطکاک بستر در جبهه شوری پرداخته شده است. های کام یک مدل عددی اقیانوسی است که از سیستم مختصات عمودی هیبریدی (شامل دستگاه های مختصات عمودی ژئوپتانسیل، سیگما و ایزوپیکنال) بهره می گیرد. در این تحقیق از وضوح 05/0 درجه افقی و 29 لایه هیبریدی برای انجام شبیه سازی بکار گرفته شده است ومحدوده شبیه سازی شامل کل خلیج فارس وبخش زیادی دریای عمان (تا 9/59 درجه شرقی) هست؛ مدل با استفاده از شرایط اولیه از داده های با وضوح 25/0 درجه، شرط مرزی اسفنجی در شرق دریای عمان با زمان تنظیم 78 روز و منطقه بافر به عرض 50 کیلومتر و داده های واداشت جوی سی اف اس وی دو (نسخه دوم سی اف اس آر) با وضوح 2/0 درجه مکانی وگام زمانی یک ساعته می باشد. گام زمانی باروتروپیکی (مد سریع) و بارو کلینیکی به ترتیب 15 و 120 ثانیه بوده و مدل به مدت 5 سال از ابتدای سال 2011 تا انتهای سال 2015 اجرا گردید، سپس نتایج سال 2015 برای بحث و بررسی انتخاب شد. جبهه شوری، محل ناپایداری بارو کلینیکی است و در ماه های تابستان (با چینه بندی قوی چگالی) به صورت پیچک های سیکلونی (مرکز شوری بیشتر) و آنتی سیکلونی(مرکزشوری کمتر) ظاهر می شود که در ماه آگوست بیشترین فعالیت پیچکی وجود دارد. در این ناپایداری علاوه بر تغییر فصل و چینه بندی چگالی، نقش اصطکاک بستر نیز مهم هست. یک بار اصطکاک بستر را نصف و بار دیگر دو برابر می کنیم، نتایج به وضوح نشان می دهد که پیشروی جبهه شوری به داخل خلیج فارس با ضریب درگ بستر رابطه عکس دارد. همچنین در اصطکاک بستر کمتر، پیچک آنتی سیکلونی مشاهده نمی شود ولی در حالت اصطکاک بیشتر از هر دو نوع طیف پیچکی سیکلونی و آنتی سیکلونی مشاهد است. تحلیل توان طیفی و سری های زمانی نشان می دهد که تغییر ضریب درگ بستر سبب غیر واقعی شدن نتایج مدل می شود. همچنین از تحلیل طیفی نتیجه می شود که در ضرایب اصطکاکی متفاوت، تلاطم تقریباً دوبعدی است.

در این تحقیق با استفاده از اندازه گیری های مستقیم، مشاهدات و جمع ‎آوری اطلاعات، ساختار چرخابه ها در سواحل شمالی خلیج فارس مورد مطالعه قرار می گیرد. بر اساس نتایج حاصل از اندازه گیری پارامترهای فیزیکی و شیمیایی در سواحل خلیج فارس در طی دو گشت تحقیقاتی قدس و فردوس و جمع آوری اطلاعات گشت تحقیقاتی مونت میشل به همراه تصاویر ماهواره ای از دمای سطح خلیج فارس، احتمال وقوع چرخابه ها و ویژگی های آنها مشخص گردید.با توجه به برخورد دو جریان اصلی خلیج فارس، جریان آب ورودی از طریق تنگه هرمز و جریان آب ورودی از رودخانه های ناحیه شمالی خلیج فارس (اروندرود و شط العرب)، بیشترین احتمال وقوع و تشکیل چرخابه ها در ناحیه مجاور سواحل استان بوشهر و ناحیه میانی خلیج فارس معین شد. بر اساس این تحقیق، قطر متوسط چرخابه های خلیج فارس، 90-40 کیلومتر برآورد شد. همچنین عامل اصلی ایجاد اغتشاش و تلاطم در بیشتر ایام سال در ناحیه میانی خلیج فارس (راس المطاف) و در مجاورت سواحل بندر دیر و خلیج نای بند ناپایداری باروکلینیکی چرخابه ها معرفی می گردد.

در مطالعه ی حاضر، از مدل MITgcm برای مدل سازی جبهه ی سطحی دریای عمان استفاده شده است. منطقه ی موردمطالعه شامل قسمتی از تنگه هرمز و دریای عمان (3/27-5/22 درجه ی شمالی و 7/61-2/56 درجه ی شرقی) است. داده های اولیه (دما، شوری، باد، شار گرمای خالص، تبخیر و بارش) به مدل معرفی شدند. مدل برای 15 سال اجرا شده تا به پایداری برسد. مقایسه ی خروجی های مدل و داده های اندازه گیری (شامل داده های اندازه گیری و ماهواره) توافق خوبی را نشان می دهد. نتایج مدل نشان دهنده ی وجود جبهه ی رأس الحد در سواحل جنوبی دریای عمان است که پهنا و گستردگی آن به صورت مکانی و زمانی تغییر کرده و در زمستان به علت شدت وزش بادهای شمال غربی، پهن تر و گسترده تر و در تابستان و پاییز گستردگی کمتری دارد. وجود سیکلون ها با شعاع بیشتر در زمستان و بهار در سطح دریای عمان مشخص است. در تابستان و پاییز با افزایش ناپایداری وجود آنتی سیکلون ها در سطح دیده می شود که با نتایج مدل سازی و مشاهدات قبلی در توافق است. چگالی در مرکز این سیکلون ها به kg/m^3 1026 می رسد. بیشینه اختلاف چگالی بین شمال و جنوب دریای عمان در زمستان (kg/m^3 1) و کمینه ی اختلاف چگالی در پاییز (kg/m^3 5/0) محاسبه شد. افزایش گرادیان چگالی افقی در طول جبهه به افزایش سرعت قائم و ایجاد ناپایداری باروکلینیکی منجر می شود. عمق جبهه در زمستان بیشینه m80، در بهار کمینه m55 و در تابستان و پاییز m60 است. فرکانس شناوری در زمستان 1-s 007/0، در بهار 1-s023/0 و در تابستان و پاییز 1-s022/0 و نسبت بیشترین طول موج رشد یافته به شعاع تغییر شکل راسبی در زمستان 5/1، در بهار 65/0 و در تابستان و پاییز 61/0 محاسبه گردید مقدار محاسبه شده در زمستان به مقدار تجربی نزدیک تر است.

DOR: 98. 1000/1562-1057. 1397. 9. 49. 0. 35. 1585. 1604 در مطالعه حاضر توده های آب خلیج عدن با استفاده از یک ردیاب غیرفعال متمرکز با مدل MITgcm شناسایی شدند. حوزه مدل سازی در محدوده ° N30-° N5/0 و ° E77-° E44 بود. داده های اولیه (دما، شوری، باد، شار گرمای خالص، تبخیر و بارش) به مدل معرفی گردیدند و مدل سازی برای 20 سال انجام شد. مقایسه نتایج مدل با داده های اندازه گیری شده، توافق خوبی را نشان دادند. نتایج حاصل از مدل-سازی، نشان دهنده وجود سه توده آب تا عمق 900 متری (عمق مدل سازی شده) در خلیج عدن بود. این توده ها شامل توده آب سطحی خلیج عدن تا عمق 200-100 متری با بیشینه شوری psu 37 و چگالی kg/m3 1023-1024، توده آب لایه های میانی خلیج عدن در عمق-های 600-100 متری با شوری psu 36-35 و چگالی kg/m3 1026-1024 و توده آب عمق در عمق های 900-400 متری و پایین تر با شوری psu 9/36-9/35 و چگالی kg/m3 5/1027-1026 بودند. در گرادیان چگالی افقی ناشی از تغییرات شوری بین آب شور عمق و آب کم شور خلیج عدن ناپایداری باروکلینیکی مشاهده گردید. نتایج حاصل از رهاسازی ردیاب متمرکز غیرفعال با غلظت 100% در خلیج عدن در سطح، عمق 200 متر و عمق 400 متر نیز وجود سه توده آب را تأیید نمود. پهنای بحرانی جریان آب عمیق برای جدایی از مرز ساحلی با استفاده از محاسبه شعاع تغییر شکل راسبی برای زمستان km25/30 و در تابستان km 4/50 محاسبه شد.

بورس اوراق بهادار تهران پس از منع قانونی داد و ستد ارز در بازار آزاد در 1374 برای جلب سرمایه های سرگردان از اهمیت بیشتری برخوردار شده است. در این تحقیق، تغییر قیمت سهام و تأثیر آن در سرمایه گذاری و جریان سرمایه ها به سوی بازارهای دیگر رابررسی می کنیم. ناپایداری و روشن شدن علت آن در توجه به سیاستگذاریهای کلان و همچنین پیش بینی ثبات بازار سرمایه ایران می تواند رهیافتهایی برای اقتصاد ایران پیشنهاد کند. ادامه فعالیت شرکتهای موجود در بورس و همچنین نقش بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران به منزله متصدی اجرایی بورس اوراق بهادار تهران از نظر نظارت بر اجرای مقررات و در نهایت جلب اعتماد بازار سرمایه از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران که از مجریان اصلی سیاستهای پولی اقتصاد ایران است، نسبت به ثبات و ناپایداری قیمت سهام نگرشی عمیقتر دارد. روشن شدن عوامل ناپایداری، پیشنهاد سیاستهای پولی برای اقتصاد ایران و همچنین اجرای آن از طرف بانک مرکزی رابسیار مؤثرتر می نماید.

وجود ذرات به اندازه کافی سبک در نظریة بنیادی توصیف کنندة جهان پیرامونی، می تواند باعث ناپایداری سیاهچاله های چرخان شود که به این پدیده اَبَرتابش گفته می شود. به طور خاص اَکسیون و ذرات شبه-اَکسیونی نامزدهای مناسبی برای ایجاد چنین پدیده ای هستند. در اثر این ناپایداری، ابرِ اَکسیونی با چگالی بالا در اطراف سیاهچاله تشکیل می شود. به سیستم ساهیچاله و ابرِ اَکسیونی، اتم گرانشی اطلاق می شود. بررسی تحول این اتم گرانشی می تواند منجر به کشف اکسیون شود و یا قیدهای جدیدی بر فضای پارامتری اَکسیون ها معرفی کند. با در نظر گرفتن جملات برهم کنشی اَکسیون– فوتون و نیز اَکسیون با خودش می توان دید که ابرِ اَکسیونی تحت شرایطی ناپایدار می شود. منشأ این ناپایداری ها تشدیدِ پارامتری است که می تواند اثرات مشاهده پذیر داشته باشد. ما در این مقاله، با در نظر گرفتن باقی عوامل مؤثر در تحول ابرِ اَکسیونی حد بالا برای نرخ این ناپایداری به دست می آوریم. نتایج به دست آمده نشان می دهد که برای ساده ترین مدل های اَکسیونی این ناپایداری با نرخ بسیار کمی اتفاق می افتد؛ چرا که قبل از مؤثر شدن تشدید، خود برهم کنش ذرات باعث رمبش ابر اکسیونی می شود. ولی برای برخی مدل های خاص، تشدید می تواند به مقدار کافی بزرگ باشد تا اثرات مشاهده پذیر ایجاد کند. به علاوه، نشان خواهیم داد که تشدید ناشی از خود برهم کنش هیچ گاه به حد مؤثر خود نمی رسد.

هدف از کار حاضر مطالعه نقش ناپایداری دتونیشن در مساله آغازش مستقیم (انفجاری( دتونیشن در محیط های گازی بوده است. این کار با استفاده از شبیه سازی کامپیوتری و انتگرال گیری عددی از معادلات یک بعدی اولر در مختصات صفحه ای انجام شده است. برای مدل کردن احتراق در اینجا از یک واکنش تک مرحله ای که از مکانیزم آرنیوس پیروی می کند، استفاده شده است. این تحقیق نشان می دهد که پروسه آغازش برای دتونیشن های پایدار و ناپایدار مکانیزم یکسانی دارد. نتایج این تحقیق همچنین دلالت بر این امر دارند که طول تاخیر بر مبنای مدل دایم ZND طول مشخصه مناسبی برای بررسی پدیده های گذرا در مرحله به اصطلاح شبه دایم نمی باشد. همچنین مشاهده شد که برای دتونیشن ناپایدار با انرژی تحریک بسیار زیاد نمی توان یک مقدار واحد به عنوان انرژی بحرانی آغازش تعریف کرد. از نتایج دیگر به دست آمده عدم کفایت معیار زلدویچ برای تعیین انرژی بحرانی آغازش محدوده وسیعی از انرژی تحریک است. دلیل این امر عدم وجود اثرات دینامیکی در معیار زلدویچ است.